Hayatta

Sürekli doğru bildiklerini yaparak da çok yanlış bir yere varabilir insan.

.........

Karşıki evin bacasından çıkan duman bir o yana bir bu yana savruluyordu. Çiseleyen yağmr önce kara dönüşmüş, ağzımıza bir parmak bal çalıp kaybolmuştu çabucak. Çocuk odasında küçük oğluş uydurduğu şarkısını savaş seslerine karıştırıp söylüyordu keyifle. Saksıdaki küçük çiçek büyüyordu. Rüzgâr sesi sıcacık evimde olduğumun huzurunu duymamı sağlıyordu sanki. İçimde tarifsiz bir mutluluk hüzne karışıyor. Hüzün mü beni mutlu ediyor, mutluluk mu hüzünü barındırıyor anlayamıyordum. Yaşamak, sanki bu dakikaların havada asılı gibi durduğu tuhaf zaman diliminde daha bir yanıbaşımdaydı da ben onu yakaladığımı düşündüğüm anda uzaklaşıp gidiyordu avuçlarımın arasından. Penceremin önüne konmuş kumruları seyredercesine belli etmeden bakmam gerekiyordu sanki hayata. Hayat neydi ki? Bir duygu karmaşasından başka. Ya da belki o duygu karmaşaşası sadece bir karmaşaydı bizi asıl amaçtan uzaklaştıran. Hayat bir olaylar dizisi hareketler bileşkesi, durup düşünmeden, çok fazla ölçüp biçilmeden çılgın bir tempoyla birşeyler üretmek ve o yoğun günün ardından kendini yatağa attığında hissettiğin mutluluk, minnet ve birşeyler başarmanın gururuydu. Sorular soruları kovalıyordu. Oysa ben, kafamın içinde sürekli sorular üreten şeyden kaçmak , saf sıradan sessiz bir an yaşamak istiyordum .

karışıkbahardüşünceleri

belkideertelediğimizherşeyiyapacakkadaryarınyokturelimizdesıkışıktıkışıkyaşamlarımızıniçindeçokönemlikonularımızınarasındatatlıbirrüyaolarakhepertelediğimizşeylerseasılyaşamakelimizinaltındanbirerbirerkaçıyordostumbukarışıklığınarasındaanlamıyoruzbilekaçıpgittiğinihepdahafazlagünvarsanıyoruzgünvarvarolmasınadabizvarmıyızbakalımbizvarsakbileaynımıyızbakalımaynıysakbilegücümüzyetecekmibakalım....

...

Sen bilmezsen
kimse bilmez
Sen yapmazsan
kimse yapmaz
Sen bulmazsan
kimse bulmaz
Senin yerine.....

^

Gözlerini kapatıp şükrettiğin bir andır. Hayatın için, sevdiklerin için. Dışardan gelen sesler için. Yapacak çok işlerin olduğu için. Yapabildiğin için.

Bir mutluluk belirir, damarlarında dolaşır, dudaklarına ulaşıp bir gülümseyişe dönüşür.

Sıradan bir gündür. Koşturmaların arasında bulduğun beş dakikadır sadece. Ama o beş dakika sonsuzdur. Bir bütün olduğunu hissedersin rüzgârla, bulutla, ağaçla, dünyayla.

Bir andır. Derin bir nefes aldığın, "Oh" çekerek bıraktığın.

Budur.

Başka istenecek hiçbirşey yoktur hayattan...

Y

Bazen düşünüyorum, ormandaki az kullanılmış patikayı seçmişim gibi geliyor. Ama çoğu gün otobanda tek yönlü bir yolda hızla gidiyor gibiyim...

Yüz

Gülen bir yüzüm var. Neyse ki hâlâ çoğunlukta olan o. En kötü zamanlarda hayatın gülünçlüğünü görebilen. Kendinin komikliğiyle eğlenen.

Ağlayan bir yüzüm var. Ne kadar çabuk gülebiliyorsa - belki de o yüzden- o kadar da kolay ağlayabilen. "Sana bir şey yapamam, ağlamıyorsan" diyor ya şair. Hâlâ umut var demektir.

Sinirli yüzüm var. En sevmediğim ama sık sık gösterdiğim. Ne kadar bastırmaya çalışsam da bir taraftan fırlayıveren.

Sakin yüzüm var. Biyolojimin normal işlediği, uykumun alınmış, karnımın tok olduğu o mucizevi zamanlarda .

Umursamaz yüzüm var. Herkes ne demiş, ne yapmış hiç ilgilenmeyen. On tırnağına ayrı oje süren istediğinde.

Keyifli yüzüm var. Yağmur damlalarının altında ıslanan, çıplak ayakla çimlere basan.

Kırılgan yüzüm var. Sevdiklerimin bir bakışında dağılan.

Anlayışlı yüzüm var. Suskunlukların dilini çözmüş, benden öte bir bilgelikte duran.

Bencil bir yüzüm var. Bir yanlarda sürekli isyanları oynayan. Çoğunlukla susturmaya çalıştığım ama zaman zaman beni bana hatırlatan.

Kalabalık bir yüzüm var.

Yalnız bir yüzüm var.

Hiç susmayan bir yüzüm var.

Bir de hiç konuşmayan....

~

Küçük kırmızı bir top gülümsetebiliyorsa seni,

Seksek çizgisi görünce dayanamayıp zıplıyorsan üzerinde,

Denizde taş sektirmeye çalışıyorsan

Kolanın köpüklerini içiyorsan önce

Kar taneleri konsun diye elini açıyorsan hemen

Su birikintilerine basıyorsan arada

Papatya topluyorsan

Kumdan kale yapıyorsan - çocuklara yapıyorum bahanesiyle -
Sende hâlâ umut var demektir :D

Bir Yazı Yazsam

Çıkıp yollara düşsem. Ben ve kafamdaki bir ton düşünce . Yürüsem yürüsem yürüsem... Rüzgâr dağıtsa başımdaki bulutları...Bir su damlasında, bir çicek kokusunda, bir arı vızıltısında arınsam. Kendime gelsem.

Önce

Düğüm yaptım.
Şimdi
Açmak için ucunu arıyorum...

Sanırım

Arada bardağın boş tarafını da görmek gerekiyor...

....

Diğer hayallerini ardında bırakman demek
Peşinden gittiğin her rüya
Ondandır hissettiğin hüzün
Mutlu olsan da ...