Dün akşam yatarken çok şükür diyerek koydum başımı yatağa. Çok şükür diyeceğim çok şeyim varken başka türlüsünü yapamıyorum . Ama şöyle bakacak olursak obsesif kompulsiv olması yetmiyormuş gibi bir de dikkat dağınıklığı olan oğlum, alzaymır başlangıcı teşhisi konulmuş annem, dördüncü evre akciğer kanseri olduğunu öğrendiğimiz kocam var. İçime polyanna kaçmış derken ciddiyim sanırım. Elimde değil, sahip olduklarımı görmezden gelemiyorum. Çok şükür istediğim hastaneye gidebiliyorum, çok şükür evim sıcacık, çok şükür bizim eve yıkım kararı çıkmadı, çok şükür annem hâlâ kendi başına yaşayabiliyor, çok şükür zor ötesi bir çocuk da olsa oğlum iyi bir insan, çok şükür kocam ayakta ve güçlü, çok şükür çevrem harika insanlarla çevrili...
Ara ara hastalığı düşündükçe nefesim kesilecek gibi oluyor ama kendimi kaybetmemin de kimseye bir faydası olmayacağından sıradan şeylere odaklanıp devam ediyorum. Çok şükür.
Handan bu belki dış kapının mandalı olarak benim ağzımdan saçma gelecek ama ben de sana çok şükür varsın diyorum ve bunu çok uzun zamandır düşünüyorum. Çocuklarım çok küçükken sen çok yardım ettin sözlerinle yorumlarınla, hiç haberin olmadan çoğunlukla. Kaç defa dua ettim sana onu da bilmezsin.. Bunların mutlaka bir karşılığı vardır evrende! Hang on little tomatoe diyorum, geçecek, bu zor zamanlar… Sürekli dua ediyorum ama elimden başka en ufak bir şey geleceğini düşünürsen ne olur yaz…. Kucaklıyorum seni. İyi ki varsın sen hepimizin hayatında!
YanıtlaSilTeşekkür ederim Ceren. Boşuna demiyorum çevrem harika insanlarla çevrili diye :)
SilCeren'im her kelimesine katılıyorum. Çok şükür varsın ve çok şükür ki tam da olduğun gibisin! Geçecek, geçiyor, geçti.
YanıtlaSilGeçti geçti :) Teşekkür ederim Rüya .
SilSen çok güçlü bir kadınsın Handan. Bloglarda ilk seni keşfettim ne kadar pozitif biri diye düşündüm öylesin her şey geçecek şükürler olsun diyelim dua edelim hep beraber. Hülya
YanıtlaSil