Aramız kopuk, gitgide uzaklaştık. Senin dilin bana yabancı. Mantığımın, aklımın sesi bastırıyor her şeyi. Kalbim. Biliyorum sen bana bir şey söylemeye çalışıyorsun. Ama sesin ulaşmıyor. Satır aralarından, müzik notalarından, film sahnelerinden yetişmeye uğraşıyorsun. Gözlerim yaşarıyor, için acıyor. Durup dinliyorum, birisi çooook uzaklardan sesleniyor, rüzgârlara katılıp yüzümde dolaşıyor, kulağıma fısıldıyor. Ah kalbim, ne desen boş, ben sana kapatmışım kapıları, duyamıyorum, duysam da anlamıyorum. Bir his, hep yanlış yapmışsın diyor. Oysa hep doğruları seçip kendimi geride bırakmıştım ben. Seni bırakmışım bir yerlerde. Sol göğsüm acıyor.
Ah...
YanıtlaSil